środa, 23 listopada 2011

WITAMY NA  ARCHIWALNEJ STRONIE STOWARZYSZENIA MIASTOMOJEAWNIM.PL, DZIAŁAJĄCEJ W LATACH 2007 - 2011

ZAPRASZAMY NA AKTUALNĄ STRONĘ:
WWW.MIASTOMOJE.ORG 

AKTUALNY KONTAKT:
Aleksandra Stępień, prezes stowarzyszenia:
tel. 696 141 235
mail:
stowarzyszenie (at) miastomoje (dot) org



******


STOWARZYSZENIE MIASTOMOJEAWNIM.PL
 

Założone w 2007 roku w Warszawie.
 

Obecnie funkcję prezesa stowarzyszenia pełni Aleksandra Stępień.
W skład Zarządu wchodzą ponadto:
  • Aleksandra Leśnicka
  • Dobrosz Płaska
  • Łukasz Sobczyk
  • Artur Zadroziński
Nad pracami Zarządu czuwa Komisja Rewizyjna w składzie:
  • Piotr Manowiecki
  • Olga Ptasińska
  • Arno Schotmans

DLACZEGO:
Założone w wyniku niezgody na narastającą dewastację i zawłaszczanie przestrzeni publicznej przez tzw. reklamę zewnętrzną (outdoor). Jeśli chcesz to zobaczyć, ściągnij darmowy pdf naszej publikacji (dostępny w zakładce na górze strony) lub odwiedź naszą galerię zdjęć (TUTAJ).

NASZ CEL:

Doprowadzenie do uchwalenia przepisów prawnych, pozwalających na efektywne regulowanie rynku reklamy zewnętrznej na każdym poziomie, od ulotek rozklejanych na słupach, po wielkoformatowe siatki reklamowe, zasłaniające całe budynki.

Uważamy, że najlepszą formą tych przepisów byłaby jednolita Ustawa o estetyce przestrzeni publicznej, zmieniająca kilkanaście innych ustaw, które (nieskutecznie) reklamę zewnętrzną regulują w chwili obecnej.

JAK TO ZROBIĆ:

Nie trzeba wyważać otwartych drzwi, wystarczy przyjrzeć się, jak zrobiły to kraje, które z gospodarką rynkową mają do czynienia nie od 20, ale od ponad 100 lat, takie jak choćby Niemcy, Francja, USA czy... Singapur (jedno z najefektywniejszych unormowań w tym zakresie na świecie).


My znamy te zasady i na ich bazie stworzyliśmy zbiór postulatów, dotyczących dobrych regulacji prawnych (szczegóły w zakładce na górze strony lub pod tym tekstem). Po początkowych doświadczeniach, zdecydowaliśmy się porzucić pomysł napisania obywatelskiego projektu ustawy i skupić się na działalności lobbingowej.


Najlepszą ustawę regulującą ten problem musi stworzyć bezpośrednio Ministerstwo Infrastruktury, gdyż tylko tam istnieje zespół prawników, posiadający odpowiednią wiedzę w zakresie prawa dotyczącego kształtowania i zagospodarowania przestrzeni. 

W 2009 roku zaproszono nas do prezentacji naszych postulatów na Komisji Przyjazne Państwo. Komisja ta, reprezentowana przez jej przewodniczącego, posła Wiesława Wodę, skierowała dezyderat na ręce Prezesa Rady Ministrów z wnioskiem o stworzenie ustawy porządkujący rynek reklamy zewnętrznej w oparciu o nasze postulaty. Odpowiedź tę umieściliśmy w wydanym przez nasze stowarzyszenie albumie "POLSKI OUTDOOR", który rozdajemy gratis (Ministerstwa, posłowie, wojewodowie, prezydenci miast, burmistrzowie, fundacje, stowarzyszenia).



KRÓTKA HISTORIA NIEMOŻNOŚCI

W maju 2009 roku, po naszej prezentacji dla sejmowej komisji Przyjazne Państwo, Sejm RP wystosował na ręce Prezesa Rady Ministrów dezyderat, postulujący pilne stworzenie interesującej nas ustawy, opartej o nasze postulaty. W dn. 3.11. 2009. roku,  podczas obrad kończących roczne prace Warszawskiego Okrągłego Stołu Reklamowego, wiceminister infrastruktury Olgier Dziekoński zadeklarował, że interesująca nas ustawa powstanie w okresie jednego roku.
W sierpniu 2010 r. Ministerstwo Infrastruktury wycofało się ze stworzenia tej ustawy, deklarując w zamian wprowadzenie do przygotowywanej Ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym tzw. miejscowych przepisów urbanistycznych. Narzędzie to miało pozwolić gminom stanowienie ładu reklamowego na swoim terenie przy pomocy zwykłej uchwały rady gminy.
W czerwcu 2011 r. zorganizowaliśmy pod patronatem Prezydenta Łodzi dużą konferencję dla plastyków miejskich z całego kraju, z udziałem wiceministra infrastruktury Radosława Stępienia. Wspólnie zastanawialiśmy się nad możliwościami efektywnego wykorzystania tych przepisów, a także sposobami koordynacji polityki reklamowej gmin w skali całego kraju.
Trzy dni po zakończeniu tej konferencji Ministerstwo Infrastruktury wycofało się oficjalnie z planów stworzenia tych przepisów.
Po pięciu latach działalności znaleźliśmy się w punkcie wyjścia.

NASZE POSTULATY OFICJALNIE POPARLI:
Sejm RP
Minister Kultury
I Ogólnopolski Kongres Plastyków Miejskich
Zarząd Główny Stowarzyszenia Architektów Polskich (SARP)

Zarząd Warszawski SARP
Związek Miast Polskich
Okręgowa Izba Urbanistów w Warszawie
Wojewoda Mazowiecki
Wojewoda Kujawsko-Pomorski
Prezydent Poznania
Prezydent Warszawy
Prezydent Częstochowy
Prezydent Bydgoszczy
Prezydent Olsztyna
Prezydent Łodzi
Prezydent Lublina
Prezydent Gorzowa Wielkopolskiego

Stołeczny Konserwator Zabytków
Toruński Konserwator Zabytków
oraz liczne instytucje kultury i organizacje pozarządowe, m.in:
Forum Kultury Przestrzeni, Forum Rozwoju Warszawy, Fundacja Helsińska, stow. Krytyki Politycznej w Białystoku, Zarząd Główny Związku Polskich Artystów Plastyków, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, Instytut Teatralny, Małopolski Instytut Kultury

Projekt wydania albumu POLSKI OUTDOOR finansowo wsparły firmy:
Warszawski oddział SARP, Gemini Holdings, Gemini Park, Gemini Jasna Park, ARE Stiasny&Wacławek, BM Architekci, Decorum Architekci, Hermanowicz&Rewski Architekci, JEMS Architekci, Mąka.Sojka Archiekci,  Krokus 
DZIĘKUJEMY!

CO ZROBILIŚMY:
Zrealizowaliśmy ponad sto prezentacji, debat i wystaw w całej Polsce. Odwiedziliśmy wiele urzędów miast i gmin, fundacji i stowarzyszeń. Za każdym razem prezentujemy problem wizualnego chaosu w przestrzeni publicznej, wyjaśniamy na jakiej postawie on dziś w Polsce funkcjonuje i przedstawiamy sposoby rozwiązania.

JAKIE MOGĄ BYĆ KORZYŚCI FINANSOWE:

Uważamy, że utrzymanie estetyki przestrzeni publicznej powinno być obligatoryjnym zadaniem własnym gminy, wynikającym z ustawy o samorządzie terytorialnym, a środki na realizację tego zadania powinny pochodzić z opłat za wykorzystanie tej przestrzeni jako powierzchni reklamowej. Uważamy, że w odniesieniu do zjawiska reklamy,  jako "przestrzeń publiczną", należy traktować całą powierzchnię gminy, rozumianą jako "wspólna przestrzeń wizualną", również w części położonej na terenach prywatnych. Uważamy, że gminy powinny czerpać znaczne dochody z tytułu komercyjnego wykorzystania tego wspólnego dobra jako powierzchni reklamowej.

NAGRODY:
W lipcu 2011 r nasze stowarzyszenie otrzymało Nagrodę Miasta Stołecznego Warszawy, przyznaną przez panią prezydent Hannę Gronkiewicz-Walz.

Publikacja POLSKI OUTDOOR otrzymała nagrodę Biblioteki Raczyńskich w Poznaniu dla najlepszej książki jesieni 2009.

JAK MOŻNA NAM POMÓC:
Najlepszą formą pomocy jest wysłanie na ręce prezydent RP listu popierającego postulat regulacji rynku reklamy zewnętrznej. Formularz listu dostępny jest pod TUTAJ.

POSTULATY STOWARZYSZENIA MIASTOMOJEAWNIM.PL
DOTYCZĄCE KONIECZNYCH ZMIAN PRAWNYCH W ODNIESIENIU DO PROBLEMU REKLAMY ZEWNĘTRZNEJ


WSTĘP

W chwili obecnej Ministerstwo Infrastruktury opracowało projekt nowelizacji prawa budowlanego, ustaw o zagospodarowaniu przestrzennym, oraz niektórych innych ustaw. Uważamy, że cały ten wysiłek może pozostać niezauważony, a chaos w krajobrazie polskich miast będzie narastał, jeśli nie zostanie jednocześnie opanowany problem reklamy zewnętrznej.

Dotychczasowe unormowania dotyczące tego tematu są nieprecyzyjne, rozproszone pomiędzy wiele aktów prawnych, a kontrola ich wykonania leży w gestii wielu instytucji, dla których często jest to problem drugorzędny. Sytuacja ta umożliwia podmiotom zajmującym się reklamą zewnętrzną tzw. „kreatywną interpretację” tych przepisów, pozwalającą na lokowanie nośników reklamowych w przestrzeni publicznej w zgodzie z prawem z jednej strony, a niemal poza wszelką kontrolą z drugiej.

Problem ten nie jest problemem lokalnym, a w szczególności warszawskim. Dotyczy wszystkich miast i gmin w Polsce, gdzie szczególnie atrakcyjne dla reklamodawców miejsca (strefy centralne, skrzyżowania ważnych ciągów komunikacyjnych, trasy wylotowe i przelotowe) pokryte są gęstą mieszaniną wszelkiego typu reklam. Reklamy coraz częściej pojawiają się też w strefach zabytkowych, na terenach zielonych, czy wypoczynkowych.


Za szczególnie degradujące dla przestrzeni publicznej uważamy następujące mankamenty prawa:

    •    Brak jest określonej granicy ilości i wielkości nośników reklamowych, a także minimalnych odległości pomiędzy nimi.
    •    Brak jest wyznaczonych stref o szczególnym znaczeniu, całkowicie wolnych od reklam.
    •    Sytuowanie większości nośników reklamowych następuje na podstawie zgłoszenia, nie wymagającego uzyskania decyzji o warunkach zabudowy. Firmy celowo opóźniają odbiór listów poleconych poza ustawowy, 30-dniowy termin, uniemożliwiając w ten sposób doręczenie sprzeciwu wobec podjętych działań.
    •    Miasta i gminy mają bardzo ograniczony wpływ na sytuowanie nośników reklamowych, ze względu na niedostatek planów miejscowych, sporządzanych głównie dla terenów rozwojowych. Problem reklamy zewnętrznej dotyczy natomiast głównie stref zagospodarowanych, centralnych.
    •    Czas trwania procedury rozbiórki nielegalnie umieszczonych reklam jest z reguły dłuższy niż okres trwania kampanii reklamowych, których te nośniki dotyczą. Reklamodawcy osiągają więc w nielegalny sposób swój cel (i dochody), zachowując jednocześnie pozory legalności.
    •    Dolegliwość kar za nielegalnie umieszczone reklamy jest bardzo niska, wielokrotnie niższa od przychodów z tytułu ich eksploatacji.
    •    Brak jest instytucji jednoznacznie odpowiedzialnej za kontrolę rynku reklamy zewnętrznej .



POSTULUJEMY

W tak nie sprzyjających ochronie estetyki przestrzeni publicznej warunkach prawnych, ilość nośników reklamowych w Polsce rośnie stale o ok. 10% rocznie (wg danych Izby Gospodarczej Reklamy Zewnętrznej). Uważamy, że proces ten należy natychmiast zatrzymać, cofnąć i poddać kontroli.


W związku z powyższą sytuacją wnioskujemy o pilne podjęcie następujących działań:

1.     Wprowadzenie do opracowanego obecnie projektu zmian prawa budowlanego i niektórych innych ustaw, poprawek doraźnie ograniczających problem reklamy zewnętrznej. W tym zakresie nasze stanowisko zbieżne jest z wystąpieniem Prezydenta Miasta St. Warszawy, pani Hanny Gronkiewicz Waltz, w piśmie z dnia 29.09.2008, a zwłaszcza:
    •    wprowadzenie do ustawy o prawie budowlanym, obok budynków, budowli i obiektów małej architektury, czwartej kategorii obiektów – reklam, co umożliwi konstruowanie w stosunku do nich osobnych uregulowań
    •    Wprowadzenie do Ustawy możliwości tworzenia przez gminy rodzaju publicznie procedowanego prawa miejscowego, dotyczącego tylko sytuowania reklam

2.     Natychmiastowe rozpoczęcie prac nad ustawą całościowo ujmującą problematykę  reklamy w przestrzeni publicznej. Ustawa ta powinna uwzględniać co najmniej następujące zagadnienia:
·           rozszerzenie definicji przestrzeni publicznej (tzw. wspólna przestrzeń wizualna), pozwalające na efektywną kontrolę reklam pojawiających się na terenach prywatnych
·           jednoznaczne zdefiniowanie reklamy zewnętrznej poprzez jej funkcję (informacja o charakterze komercyjnym), a nie fizyczną postać nośnika; jest to szczególnie ważne ze względu na pojawiające się, nowe technologie (np. projektowanie reklam na budynkach przy pomocy rzutników wideo wysokiej mocy) i na nasilającą się  tendencję do przybierania przez reklamy postaci innych przedmiotów (pojazdów, bankomatów, automatów do kawy, kwietników, ławek, etc.).
·           wprowadzenie możliwości ustalenia limitu ilości nośników reklamowych zarówno w skali całego kraju, jak i w poszczególnych miastach i gminach.
·           mierzenie ilości nośników reklamowych poprzez liczbę odsłon treści reklamowych na każdym nośniku (dotyczy to problemu tzw. scrolli - reklam przewijanych, oraz reklam wykorzystujących techniki wideo).
·           wprowadzenie maksymalnej wielkości nośników reklamowych, w zależności od wielkości miasta i rejonu ich umiejscowienia, oraz minimalnych odległości pomiędzy nimi; sugerujemy maksymalną wielkość reklam w strefach centralnych miast na poziomie maksymalnym 2 m2 w ciągach pieszych i  8 m2  poza nimi
·           wprowadzenie stref ochronnych, całkowicie wolnych od reklam, obejmujących:
a.         tereny zielone
b.         tereny rekreacyjne
c.         zabytki i rejony zabytkowe
d.         cmentarze
e.         miejsca kultu religijnego
f.          miejsca pamięci
g.         szkoły i uczelnie
h.         gmachy administracji państwowej i użyteczności publicznej
i.           Miejski System Informacji
j.           oznakowanie dróg
·           powiązanie zgody na umieszczanie reklam na wielkoformatowych siatkach, z faktycznie wykonywanym remontem fasady budynku; reklamy takie winny być umieszczane na rusztowaniach budowlanych, nie zaś bezpośrednio na fasadzie; wprowadzenie maksymalnego okresu ekspozycji takich reklam (6 miesięcy) i okresu karencji do następnej ekspozycji (5 lat)
·           wprowadzenie całkowitego zakazu umieszczania wideobilboardów, wielkoformatowych ekranów wideo i innych form tzw. reklamy dynamicznej w miejscach widocznych z dróg dla pojazdów kołowych
·           konieczność uzyskiwania zgody na umiejscowienie każdej reklamy o powierzchni większej, niż 1 m2
·           skrócenie procedur administracyjnych, związanych z rozbiórką lub usuwaniem nielegalnie umieszczonych nośników reklamowych, do maksymalnie 1 tygodnia
·           zwiększenie kar za umieszczenie nielegalnej reklamy do poziomu przekraczającego przychody z jej eksploatacji
·           umożliwienie karania reklamujących się w sposób nielegalny firm i podmiotów (sprawstwo kierownicze), a nie osób bezpośrednio umieszczających nielegalne reklamy w przestrzeni publicznej; zlikwiduje to zjawisko plakatów i ogłoszeń umieszczanych w olbrzymich ilościach na elementach infrastruktury miejskiej, takich jak słupy sygnalizacji miejskiej, latarnie, skrzynki sterownicze itp.

Postulujemy ponadto utworzenie jednej instytucji kontrolnej, całościowo odpowiadającej za egzekwowanie nowych przepisów. Koszty utworzenia i funkcjonowania tej służby powinny ponieść w całości podmioty czerpiące dochody z umieszczania w przestrzeni publicznej treści komercyjnych. W chwili obecnej komercyjne wykorzystywanie tej przestrzeni jest bezpłatne. Postulujemy wprowadzenie opłaty na poziomie 3% przychodów z takiej działalności. Mechanizm ten zastosowano już z powodzeniem w obowiązującej Ustawie o kinematografii, wobec nadawców komercyjnych, finansujących obecnie Polski Instytut Sztuki Filmowej.


Elżbieta Dymna
Prezes stowarzyszenia MiastoMojeAwNim.pL